Letnie Grand Prix odbywa sie od 1994 roku. Poczatkowo byly to tylko zawody na skoczniach europejskich (4 konkursy), dopiero w 1995 roku pierwszy raz odbyly sie na Pólwyspie Skandynawskim. a od 1998 roku takze w Japonii (lacznie 6-8 konkursów, w tym równiez druzynowe). W sezonie 2000 mialy odbyc sie zawody takze w Korei Poludniowej, jednak z powodu zlych warunków atmosferycznych konkurs nie odbyl sie.

Grand Prix odbywa sie przewaznie w Sierpniu i Wrzesniu. Zawody te sluza do lepszego przygotowania sie zawodników do sezonu zimowego. Do roku 2000 LGP nie bylo traktowane do konca powaznie. FIS miala plany, by letnie zawody staly sie integralna czescia cyklu Pucharu Swiata.

2000 rok byl takze przelomowy dla zasad rozgrywania konkursów. Zastosowano nowa metode kwalifikacji do turniejów. Zamiast tradycyjnych dwóch serii skoków, skakano trzy razy. W konkursie startowalo 48 zawodników, podzielonych na cztery grupy po 12 skoczków. Najlepszych szesciu z grupy kwalifikowalo sie do nastepnej rundy. W kolejnej rundzie 12 najlepszych (juz z 24) kwalifikowalo sie do 3 rundy. Punktacja nie zostala zmieniona. Ostatni akord konkursu (3 runda) przy nowej, eksperymentalnej metodzie, skoczkowie zaczynali z zerowym kontem. To z jednej strony sprawia, ze walka jest ciekawa, z drugiej jednak przy zwyklej metodzie, jesli zepsuje sie jeden skok, mozna sie jakos poprawic w drugim. Teraz psujac skok w I rundzie konczy sie zawody.

Ten nowy pomysl FIS mial byc stosowany takze w sezonie zimowym, jednak zdecydowano, ze metoda ta na razie nie znajdzie zastosowania w PS, a Letnie Grand Prix zostanie oddzielnym konkursem, rozgrywanym na takich samych zasadach jak Puchar Swiata.

Jedynym Polakiem, który wygra? cykl Letniego Grand Prix jest jak dot?d Adam Ma?ysz, dokonal tego trzy razy w 2001,2004 i 2006 roku..